هدف از پارامتر self در پایتون چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

پارامتر self در پایتون برای این استفاده می‌شه که به متدهای یک کلاس اجازه می‌ده به ویژگی‌ها و متدهای دیگه همون شیء (object) دسترسی پیدا کنن. به عبارتی دیگه، self به متدها این امکان رو می‌ده که با داده‌های همون نمونه (instance) کار کنن.

وقتی که یک متد رو داخل یک کلاس تعریف می‌کنیم، self به عنوان اولین پارامتر به اون متد اضافه می‌شه. این به این معناست که هر وقت متدی رو از یک شیء فراخوانی می‌کنیم، اون شیء به طور خودکار به عنوان پارامتر self به متد منتقل می‌شه. مثلاً:

class MyClass:
    def __init__(self, value):
        self.value = value
    def show_value(self):
        print(self.value)

در این مثال، self.value در متد __init__ به ویژگی value در همون شیء اشاره می‌کنه و self در متد show_value به همون شیء اشاره داره. به این ترتیب، متدهای مختلف می‌تونن به داده‌های همون شیء دسترسی داشته باشن و تغییرشون بدن.

در واقع، استفاده از self به ما این امکان رو می‌ده که ویژگی‌های شیء رو از داخل متدها مدیریت کنیم و ارتباط بین متدها و ویژگی‌های شیء رو برقرار کنیم. بدون self، این ارتباط ممکن نبود و ما نمی‌توانستیم داده‌های مربوط به شیء رو به راحتی مدیریت کنیم.